فاطمه پولادوند
فاطمه پولادوند، آخرین فرزند والدینش، شاهدولت و ذبیحالله بود. به عنوان تنها دختر و آخرین فرزند، لابد روح زندگی و جوانی در خانه میدمید؛ آن هم در خانهای که به علت مجروحیت شیمیایی و جانبازی پدر، همواره درگیر فشار و اضطراب بود.
او و والدینش و برادر بزرگترش مهدی در میان نخستین شهدای جملۀ جنایتکارانۀ اسرائیل به مناطق مسکونی تهران بودند.
49 ساعت طول کشید تا بدنهای فاطمه و مادرش را از زیر آوار بیرون بیاورند. امیدها و آرزوهای این دختر جوان، درست مانند لبخند تابناکش، برای همیشه خاموش شدهاند.
از این خانواده تنها یک برادر سوگوار باقیمانده که دلتنگ خندههای خواهرکوچولوست. دختر زیبای ایران، وطنت از یاد نمیبرد که چه نور امیدی در چشمهایت میدرخشید. سوگ تو برای ایران، سوگی بیپایان است.